چقدر زودباوریم

s: روانشناسی دانشجويي که سال آخر دانشکده خود را مي‌گذراند به خاطر پروژه‌اي که انجام داده بود جايزه اول را گرفت. او در پروژه خود از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستي مبني بر کنترل سخت يا حذف ماده شيميايي «دي هيدورژن مونوکسيد» توسط دولت را امضا کنند و براي اين درخواست خود، دلايل زير را عنوان کرده بود: 1-مقدار زياد آن باعث عرق کردن زياد و استفراغ مي‌شود. 2- عنصر اصلي باران اسيدي است. 3-وقتي به حالت گاز در مي‌آيد بسيار سوزاننده است. 4- استنشاق تصادفي آن باعث مرگ فرد مي‌شود. 5-باعث فرسايش اجسام مي‌شود. 6-حتي روي ترمز اتومبيل‌ها اثر منفي مي‌گذارد. 7-حتي در تومورهاي سرطاني يافت شده است. از پنجاه نفر فوق، 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلي علاقه‌اي نشان ندادند و اما فقط يک نفر مي‌دانست که ماده شيميايي «دي هيدروژن مونوکسيد» در واقع همان آب است! عنوان پروژه دانشجوي فوق « ما چقدر زود باور هستيم » بود!!