چاه های آب در زمان معاصر

s: اشتغال | جوانان | کارآفرینی چندی پیش در بین راه بیرجند به قاین ، مردی را سوار کردم که حدوداً 50 ساله بود. (هر زمان که ماشینم جا داشته است و عجله نداشته ام این کار را کرده ام  )  مطلب جالب و در عین حال ناراحت کننده ای را این روستایی بیان کرد. زمین هایی را در دامنه کوه نشانم داد و گفت " چند سال پیش همه این ها زیر کشت بوده است اما الان یک در میان کشت شده اند .من خودم علیرغم کارکردن در جنگلبانی و عدم نیاز مالی، زمین هایم را کاشته ام اما همشهریانم بعضی با تمسخر به بنده گفته اند چرا زحمت بیخود داری می کشی و وقتی که کمیته امداد همه مایحتاج ما را تامین می کند چرا خودت را زحمت می دهی؟" این یعنی یک سیاست اشتباه . کمک به خانواده های روستایی خوب است اما نه به هر خانواده ای . هر پیرمرد و پیرزن و یا معلولی که نمی توانند کار کنند وظیفه دولت است که نیازهای ضروری آنها را تامین کند اما بقیه خانواده ها یارانه مستقیم نباید بگیرند که نتیجه اش همین می شود. چه خوب می شددولت اگر هم قصد توزیع یارانه دارد، به غیر از خانواده های فوق، در قبال انجام کاری این عمل را انجام دهد مثلاً بگوید به ازای هر فرشی که می بافید با وسایلی که ما در اختیارتان می گذاریم، یا فلان کاردستی که انجام بدهید، این مبلغ به شما تعلق می گیرد. حتی اگر این فرشها و صنایع دستی به رایگان هم بعداً توزیع شود و یا به سایر کشورها هم هدیه شود، نه تنها عزت نفس مردم حفظ شده است، همان پول هم خرج شده است و دیگر متولی این کار کمیته امداد می تواند نباشد مثلا می تواند سازمان صنایع دستی و گردشگری باشد که طرف با افتخار بگوید من برای فلان جا کار می کنم نه اینکه با شرمندگی بگوید جزء خانواده کمیته امداد هستم. حتما شما هم این مطلب را  خوانده اید که مولای متقیان چاههای مختلفی را حفر می کرده است و بعد از رسیدن به آب آنها را وقف عام می نموده است. مطمئناً در زمان حال، این کار از ما انتظار نمی رود. روح عمل امام، کاری عام المنفعه بوده است که باری از دوش مردم بردارد. با خود اندیشیده ام که الان ، این چاهها چه می تواند باشد ؟ به بهترین جوابی که رسیده ام این بوده است که در زمان حاضر، مهمترین مشکل جوانان  ، بیکاریست و این چاه های زمان حاضر، ایجاد کار برای سپردن آن به دست اهل آن است. قصد شعار گویی ندارم . فقط اگر به جای این همه مکه مدینه سفر عتبات و هزار کار مستحب و غیر واجب یک نهضت ایجاد کار بین اونایی که دستشون به دهنشون می رسه ایجاد می شد، خیلی از مشکلات پنهان و پیدای جامعه  حل می شد. البته ساختار های لازم در جامعه فراهم نیست و متاسفانه روند کار دولت که باید اصلی ترین رکن این امر باشد، خلاف این امر را نشان می دهد. بابای بنده که مدیرعامل یک مرغداری 40 هزار قطعه ای بود، چند ماهیست به دلیل سوء مدیریت مسولین جهاد کشاورری کشور و واردات بی رویه مرغ ، کار را تعطیل کرده و حدود 8 نفر از کار برکنار شده اند و مثالهایی از این دست که شما هم احتمالا با آنها آشنا باشید. از خدا خواسته ام که توفیق کارآفرینی به بنده بدهد و محور تلاش های غیردانشگاهی بنده هم همین بوده است. راستی نظر شما در باره چاه های آب معاصر چیست؟ در این رابطه بسیار صحبت دارم .....