تفاوت مدیران ایران و انگلیس

s: خواندنیها | لبخند | نکات انگلستان: موفقيت مدير بر اساس پيشرفت مجموعه تحت مديريتش سنجيده ميشود. ايران: موفقيت مدير سنجيده نميشود، خود مدير بودن نشانه موفقيت است. انگلستان: مديران بعضی وقتها استعفا ميدهند. ايران: عشق به خدمت مانع از استعفا ميشود. انگلستان: افراد از مشاغل پايين شروع ميکنند و به تدريج ممکن است مدير شوند. ايران: افراد مدير مادرزادی هستند و اولين شغلشان در بيست سالگی مديريت است. انگلستان: برای يک پست مديريت، دنبال مدير ميگردند. ايران: برای يک فرد، دنبال پست مديريت ميگردند و در صورت لزوم اين پست ساخته ميشود. انگلستان: يک کارمند ساده ممکن است سه سال بعد مدير شود. ايران: يک کارمند ساده، سه سال بعد همان کارمند ساده است، در حاليکه مديرش سه بار عوض شده. انگلستان: اگر بخواهند از دانش و تجربه کسی حداکثر استفاده را بکنند، او را مشاور مديريت ميکنند. ايران: اگر بخواهند از کسی هيچ استفاده ای نکنند، او را مشاور مديريت ميکنند. انگلستان: اگر کسی از کار برکنار شود، عذرخواهی ميکند و حتی ممکن است محاکمه شود. ايران: اگر کسی از کار برکنار شود، طی مراسم باشکوهی از او تقدير ميشود و پست مديريت جديد ميگيرد. انگلستان: مديران بصورت مستقل استخدام و برکنار ميشوند، ولی بصورت گروهی و هماهنگ کار ميکنند. ايران: مديران بصورت مستقل و غيرهماهنگ کار ميکنند، ولی بصورت گروهی استخدام و برکنار ميشوند. انگلستان: برای استخدام مدير، در روزنامه آگهی ميدهند و با برخی مصاحبه ميکنند. ايران: برای استخدام مدير، به فرد مورد نظر تلفن ميکنند. انگلستان: زمان پايان کار يک مدير و شروع کار مدير بعدی از قبل مشخص است . ايران: مديران در همان روز حکم مديريت يا برکناريشان را ميگيرند. انگلستان: همه ميدانند درآمد قانونی يک مدير زياد است. ايران: مديران انسانهای ساده زيستی هستند که درآمدشان به کسی ربطی ندارد. انگلستان: شما مديرتان را با اسم کوچک صدا ميزنيد. ايران: شما مديرتان را صدا نميزنيد، چون اصلاً به شما وقت ملاقات نميدهد. انگلستان: برای مديريت، سابقه کار مفيد و لياقت لازم است. ايران: برای مديريت، مورد اعتماد بودن و یک رابطه قوی  کفايت ميکند.