وصایای پدری به پسرش در جامعه کنونی

by مجتبی بنائی - یکشنبه 29 اسفند 1389 - گروه : خواندنیها - مشاهده : 1
برچسب‌ها: #برای‌لبخند #جامعه #لبخند

s: جامعه | لبخند پسر! اخبار را از منابع مختلف بگیر. جمع بندی اش با خودت. مخاطب دائمی یک رسانه بودن آدم را به حماقت می کشاند پسرم! پیش از استخدام در اداره های دولتی ، “ پاور پوینت” را فرابگیر پسرم! خود را وابسته به هیچ دسته ای مدان . چه، پس فردا تقش درمی آید که آنی که تو می خواستی نیست و حالا خر بیار و باقالی بارکن پسرم! اگر به ناچار به جریانی متمایل شدی، جایی برای نفس کشیدن خود و رقیبت بگذار. نه او را چنان به زمین بکوب و نه خود را چنان بالاببر . دیرزمانی نیست که جایتان عوض شود پسرم! آنتی ویروس “بیت دیفندر” اوریجینال نصب کن. پول “رجیستر” به میزان ده سال را کنار گذاشته ام. با احتساب تورم جهانی و تحریم و فیلتر و نوسان بازار. مادرت جای آن را می داند هان ای پسر! اگر کسی گفت اسفندیار ر ا می شناسی خودت را به نفهمی بزن پسرم! هر روز از همکارانت در اداره عمیقا خداحافظی کن. کسی نمی داند آیا فردا در همان اداره باشی یا نه. اداره در همان شهر باشد یا نه. شهر در … هان ای پسر! اهل هنر را احترام کن. اما مواضع سیاسی ات را با کسی مسنج و کسی را به خاطر مواضعش مرنجان . پسرم! قطار اندیمشک – تهران زمستانش گرم و جانسوز است و تابستانش سرد و استخوان سوز. لباس مناسب با خودت ببر پسرم! اساتید را محترم بشمار! اگر توانستی دستشان را ببوس اگر نه ،خود دانی پسرم! اگر توانستی استخدام شوی، در اداره با دو کس رفیق شو آنچنان که دانی . آبدارچی و یکی از بچه های حراست. هرکدام باشد توفیری نمی کند . پسرم! راه تو را می خواند. اما تو باور مکن پسرم! دانشگاه کسی را آدم نمی کند. علم را از دانشگاه بیاموز ، ادب را از مادرت هان ای پسر! خواستی در مملکت خودمان درس بخوانی بخوان. خواستی فرنگ بروی برو. اما اگر ماندی از فرنگ بد نگو پسرم! هیچ گاه از دانشگاه های هاروارد ، ماساچوست و بوستون مدرک نگیر . برایت حرف در میارن. مگه آزاد رودهن چشه؟ پسرم! نامزد انتخابات شدی ، اول یا داماد لُرها شو یا تُرک ها که تو را در انتخابات تنها نگذارند

Comments